Bloggen, waarom doe je dat?

Hi ladies,

Ik ben al een tijdje bezig met mijn blog, ik ben begonnen met schrijven over alledaagse dingen in mijn leven en daarna over mijn leven in New York. Ik deed dit in eerste instantie op hyves, maar ik heb mijn hyves profiel een beetje stopgezet omdat er zoveel vreemde vogels zaten en ik kreeg af en toe echt heeeel rare mailtjes, met rare verzoekjes en dingetjes.

Ik studeerde af als hbo Verpleegkundige, maar wilde niet vast gaan werken, ik wilde nog even genieten en een beetje rondsnuffelen hier en daar en mezelf op andere vlakken profileren. Dus besloot ik een visagie cursus te gaan volgen. Ik wilde niet weer in de schoolbanken en toen zag ik een reclame van de LOI en besloot ik daar te kijken, een zelfstandige studie thuis en zelf bepalen wanneer en wanneer niet studeren, nou dat leek mij wel wat en ik kon het goed combineren met mijn onregelmatige werkschema.

Dus ik schreef me in en kreeg al heel snel mijn studie materiaal opgestuurd. De eerste maand ben ik als een gek aan het lezen geslagen, ik vond het super interessant en ik leerde ook het een en ander, maar ineens leek het saai, ik kon mezelf er niet toe zetten te gaan studeren, een rustig plekje opzoeken en aan de gang te gaan. Dus mijn studie materiaal kwam onder de stapel van "ik doe het straks wel-dingen" te liggen.

Make-up en beauty hebben mij al vanaf kinds af getrokken, ik vond het zo mooi al die kleurtjes, poedertjes en andere dingen. Mijn moeder gebruikte een bepaalde roze/rode lipstick waar ik altijd zo vol van bewondering naar keek als zij die opdeed.
Die mooie kleur die dan verscheen op haar lippen, oww wat wilde ik dat ook graag. Als mijn ma dan weg was, ging ik stiekem op het bankje in haar make-up lades opzoek naar die lipstick om die dan ook op te doen.
Ja zoals vele kleine meisjes die helemaal weg waren van hun moeders make-up en beauty producten.

Nou ik ben dus sinds ik met mijn visagie cursus startte, begonnen met het gericht bloggen over make-up en beauty. Ik wilde wat ik leerde delen met anderen, en zo toetste ik mezelf ook op de stof, of ik het wel goed ik mijn hoofd had. Ik wil alles wat goed is voor mij delen met anderen. Het hoeft dan niet perse goed te zijn voor een ieder, maar er zullen vast wel een paar tussen zitten waar het wel goed voor is. Nou als ik die paar kan bereiken en die hebben er uiteindelijk wat aan, dan ben ik een blij persoon.

Ik blog over make-up en beauty en af en toe een fashion artikel, omdat IK het leuk vind. Ik schrijf graag en heb er echt plezier in, als ik eenmaal achter mijn computer zit en aan het typen ben, dan vloeit het op een gegeven moment zo uit mijn vingers. Als ik kind al, ik heb schriften vol geschreven, dagboeken bijgehouden en ik heb meegedaan aan schrijf/verhaaltjes-wedstrijden, voor de lokale courant. En ook eens gewonnen met mijn verhaal; "Karel, de Kater".

Ik ben mijn blog niet begonnen om populariteit te winnen, of om gratis spullen opgestuurd te krijgen of om wat voor andere reden dan ook. Ik ben van mening dat als je dat als doel hebt, dat je jezelf moet afvragen of dat wel goed is. Ik koop alle make-up en beauty en fashion artikelen uit mijn eigen zak en houd dat ook zo.

Ik stouw mijn blogpagina ook niet vol met allerlei reclames voor make-up en andere soort, want dat vind ik niet nodig en af en toe wordt je er ook wel een beetje gek van. Ik wil als ik op een blog kom artikelen lezen en niet allerlei reclames om mijn oren geslingerd krijgen. Maar als je dat wel doet, dan is dat jouw keuze en je bent vrij in je keuze om te doen en laten wat jezelf wilt. We leven immers in een vrij land, dus mij zul je er niet over horen, alleen persoonlijk doe ik dat niet op mijn blog omdat ik dat niet hoef.

Alle blogs zijn klein begonnen, er is de laatste tijd (puur omdat de blog-sites als paddenstoelen de grond uit barsten) veel lawaai om wie er wel bijhoort en wie niet. Wat een ophef over wie goed schrijft en wie dit en wie dat, wie zus en wie zo. In eerste instantie vond ik het erg toen ik bepaalde dingen las, ik wist niet eens dat er zoveel gaande was. Maar nu denk ik kan me als kleine blogger wel aan gaan ergeren ofzo, maar dat is nodeloos mijn energie verspillen.

Ik ben wie ik ben, ik blog over dingen die ik persoonlijk erg leuk vind en waar ik een passie voor heb. Ik post niet elke dag van de week een of meerdere artikels omdat ik naast me blog gewoon verpleegkundige ben :)
Als je het niet leuk, laat het je dan voorbij gaan, maar laten we ons als volwassen mensen gedragen en mekaar niet gaan lopen afzeiken. Dat toont immers de zwakte van die persoon zelf.

Verder hoop ik dat degene die bij mij langs komen mijn blog leuk vinden, heb je commentaar of kritiek of complimenten dan hoor ik dat graag. :) Tips zijn ook altijd welkom.

En ik wil de kleinere bloggers een hart onder de riem steken; ga door met je passie. Klein is ook fijn.

xoxo, V,