Anonymous Guestblog part 006: Ik sta overal voor open...

Elke maandag schrijft Morena, onze Anonymous Guestblogger, een post voor Make-up and More. Klik hier voor deel 1, deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5 als je die nog niet hebt gelezen of even je mind wilt opfrissen! En als je het allemaal nog weet zou ik snel verder lezen!!  Vorige week is er geen post online gekomen zoals ik al had aangegeven, en deze week is de post ipv Maandag, vandaag pas online gekomen.
Ik kan meerdere redenen geven waarom ik jullie vorige week niet heb geschreven. Ik zal beginnen met een simpele, maar enorm zwaarwegende oorzaak: ik heb de hele zondag met een kater in (iemand anders) bed gelegen.
Als ik dit op FB zou posten was het zeker vind-ik-leuk waardig geweest en ik moet zeggen, ik zou het zelf misschien ook wel ‘liken’, want leuk vond ik het (ondanks de kater). Vragen en reacties zou ik mijden, want ik kan hier eigenlijk nog niet zoveel over zeggen..

Daarna volgt het feit dat ik na mijn zeer verwarde blog (Anonymous Guestblog part 005: “If confusion is the first step to knowledge, I must be a genius.”) op aanraden van mezelf en andere dichtbij staande personen er echt even tussen uit moest. Dus dat heb ik simpelweg gedaan. Zo eenvoudig kan het zijn en het is eigenlijk erg dat ik daar zoveel geld aan uit heb uitgegeven terwijl ik nu ook gewoon op mijn schapenwollenvacht kan gaan liggen om te yoga-en en te genieten. Ik zou nu kunnen gaan mediteren, lachtherapie kunnen gaan doen, bewust worden van al het moois in de wereld, maar nee.. de mens heeft daar supplementen voor gevonden. Bijvoorbeeld: luxe oorden met tons of cocktails, dure etentjes met liters wijn en dan moet ik eerlijk bekennen dat ik daar ook wel warm voor loop, maar in deze paar dagen ‘weg’ heb ik geleerd om simpelweg te genieten en lief te hebben. Thuisgekomen ga ik dat proberen vol te houden, maar het is moeilijker dan ik dacht.

Zeker nu het voelt like ‘he just left me in the cold’. Voor de zoveelste keer schreeuw ik tegen mezelf dat ik ermee stop, maar hem zien was het enige waardoor ik enigszins terug wilde naar huis. 

Nu zit ik alweer aan mijn zoveelste sigaret, inderdaad buiten in de kou. Ik wil lief hebben zonder grenzen, beperkingen en elke keer als ik dat doe, neigt het zo verschrikkelijk de verkeerde kant op.

Als een vrachtwagen (die te hard van stapel loopt), die zo goed als afrijdt op de afgrond. Elke keer als ik dat moment zag aankomen, gooide hij het roer om en voelde ik me zoveel beter. Voor zo lang dat duurde..
de afgrond komt steeds dichterbij en ik heb het idee dat hij me nu niet gaat redden. Gewoon omdat hij dat niet wilt, hoe dan? De hints, alles klopte, het gevoel, alles leek wederzijds. Behalve dit dan, hij met zijn vrienden en ik huilend met een sigaret dit stuk aan het typen. Dat klopt niet en die fles gekoelde rosé hoor ik vanaf waar ik zit schreeuwen, ik ga een mantra bedenken om mezelf uit het gat te trekken. Suggesties?

Twee avonden, 10 flessen wijn, een fles 43, veel vriendinnen, lachbuien en een lange nacht met Forbidden Fruit later, voel ik me een stuk beter. 

Het feit alleen al dat hij wat van zich heeft laten horen, dat hij me wilde zien en dat hij daarvoor veel heeft laten zitten is voor mij genoeg. Jammer genoeg heb ik het gevoel dat mijn verliefdheid met de dag minder wordt, terwijl ik dat gevoel maar al te graag had vast willen houden. Dat heerlijke, zwevende gevoel wat nu gewoon langzaam verdwijnt. Typisch gevalletje: ik stond erbij en keek ernaar. Gisteren overrompelden mijn gedachtes me zo, ik besefte dat ik niet meer alleen wil zijn en ik dacht dat hij de uitkomst daarvoor was. Kennelijk heb ik een verkeerde berekening gemaakt, want hij is het niet. 

Aan de ene kant is dat fijn want het zal veel moeilijkheden voorkomen, maar hij was een of ander doel geworden. Iets waarnaar ik toeleefde, waaraan ik vast kon houden, een bewijsstuk dat ik leef, dat ik kan voelen en niet koud ben zoals me ex me laatst vertelde. Ik had zoveel voor hem gedaan, ik zou zelfs stoppen met drinken, roken, losgaan, flirten en serieus worden, maar nee.. Het is Zondag and I'm heading to the pub. Wijntje in mijn hand, keiharde muziek en juist ja..a lot of company. Wat zal deze avond mij brengen, want ik sta overal voor open.... 

xoxo, Morena.